MEET THE ROWERS
For English and Spanish, scroll down
Door de goede prestaties van DAF en Mark Slats lijkt het oceaan roeien in populariteit toe te nemen in Nederland. Veel belangstelling vanuit sloeproeiers en ook de KNRB kijkt mee. Nu ook wij gerichte stappen hebben gezet om onze droom te verwezenlijken, maken we gebruik van de uitnodiging om een groep mensen te ontmoeten die zich met oceaan roeien bezighouden.
Op weg naar Haarlem
Het is zaterdagmorgen, ik ben net terug van een training in de sloep Trewes 3, koud en natgeregend. Ik heb precies drie kwartier, snel douchen en met een boterham in mijn hand ga ik op weg naar Lelystad om Melanie op te halen. Samen rijden we verder naar Haarlem.
In de binnenstad testen wij samen hoe goed wij kunnen navigeren terwijl we onder tijdsdruk staan. Ondertussen is Eva al lang gearriveerd. Wij vinden een parkeerplek in een overvolle parkeergarage. Het waait nog steeds erg hard, de deur van de auto wordt mij bijna uit de handen gerukt en de auto staat te schudden in de wind.
De ontmoeting
We vliegen bijna letterlijk de trappen af naar beneden en zetten stevige pas in richting de plek van de ontmoeting. “Hello, I am local” blijkt op 5 minuten te liggen. We stappen naar binnen en betreden de lobby. Gelijk komt de warmte ons tegemoet, een verademing met die harde wind, we worden vriendelijk begroet en we zien “onze” groep mensen al in het atrium zitten. Iedereen zit in een cirkel, de houtkachel straalt warmte uit. De groep is al begonnen. We hebben het begin gemist. Er wordt ruimte voor ons gemaakt in de cirkel en ik knik vriendelijk hier en daar naar een paar bekende gezichten. Ik zie Eva ook zitten en zij heeft een notitieboekje in de hand waar ze al pittig aantekeningen in schrijft. Ik mag naast Ron zitten die deze groep mensen bij elkaar heeft geroepen en nu het gesprek in goede banen leidt. De Dutch Atlantic Four is met drie personen aanwezig en ook Mark Slats is er om alle vragen die bij ons leven te beantwoorden. Zij hebben namelijk de Atlantische oceaan al bedwongen.
Mooie beeldende verhalen worden er door de mannen verteld. Hun ogen stralen als ze vertellen. Heel inspirerend, veel do's en don'ts om te onthouden. Tot slot laat Ron het woord aan Mark, Koen en ook aan zichzelf. Alle drie houden ze zich bezig met het ontwikkelen en bouwen van de nieuwe generatie oceaanboten.
Etentje met Mark
Daarna is het tijd voor een borrel en een geanimeerd gesprek met elkaar in de lobby. Iedereen is enthousiast over zijn/haar eigen plannen. De eerste mensen vertrekken en langzaamaan wordt de groep kleiner. De laatste bitterballen zijn op en ik trek Erik aan zijn mouw om te vragen waar er hier in de buurt een leuke eettent zit. Wij Dutchesses, hebben namelijk Mark uitgenodigd om met ons mee te gaan eten! Best wel trots verlaten wij met Mark in ons kielzog de locatie om ergens een hapje te gaan eten. Het beoogte restaurant zat helaas vol, en terwijl we pratend doorlopen zie we een steakhouse.
Geen probleem voor Mark, dat is iets dat hij graag lust en ik moet eerlijk zeggen dat ik dat ook heerlijk vind. Misschien niet zo “lady-like” zoals mijn vader dat vroeger tegen me zei maar ik trek me niets aan van zijn stem in mijn hoofd en besluit heerlijk te genieten van deze avond in dit bijzondere gezelschap. Mark blijkt een enthousiaste verteller en we hebben het over van alles en nog wat maar vooral over het water. Roeien of zeilen, het maakt niet uit. Aan het eind van de avond nemen we afscheid van elkaar en breng ik Melanie weer naar Lelystad. Ik rij dik tevreden naar huis. Wat een geweldige dag, ik leef nog in een bubbel als ik rond 24 uur thuis ben.
Liefs Iris
Due to the great results achieved by DAF and Mark Slates, ocean rowing seems to be gaining popularity in The Netherlands. There is much interest from lifeboat rowers and the KNRB (Royal Dutch Rowing Board) is keeping an eye out too. Now that we have started proceedings to realise our dream, we jumped on the invitation to meet a group of people who are all involved with ocean rowing.
On our way to Haarlem.
It is Saturday morning and I have just returned from training in lifeboat Trewes 3, cold and rain drenched. I have exactly 45 minutes; quick shower and with a sandwich in my hand, I am on my way to Lelystad to collect Melanie. Together we drive to Haarlem. In the inner city we test our navigation skills while under time pressure. In the meantime, Eva had arrived quite some time ago. We find a parking space in a full parking garage. It blows a gale and the car door is nearly ripped out of my hands as the car stands shaking in the severe wind.
The meeting
We fly nearly literally down the stairs and walk briskly towards the meeting place. “Hello, I am local” is apparently 5 minutes away. We get inside the lobby. Immediately we are met immediately with warmth, a welcome change from the harsh wind, and we are greeted pleasantly as we spot “our” group in the Atrium. Everyone is sitting in a circle, the wood burner radiates warmth. The group has already started. We missed the start. Space is made for us in the circle and I nod kindly to some familiar faces. I also see Eva and she has a notebook in her hands where she is making copious notes. I sit next to Ron who brought these people together and is ensuring the meeting is flowing well. The Dutch Atlantic Four is present with three people and Mark Slats is there too to answer any questions we have. They have already conquered the ocean. Beautiful visual stories are being described by the men. Their eyes light up during the recounting. Very inspiring, many do’s and don’ts to remember. Finally Ron hands over to Mark, Koen and also himself. All three are now involved with the development and build of the new generation of ocean boats.
Eating out with Mark.
After the meeting there is time for a few drinks and some lively chatting in the lobby. Everyone is enthusiastic about their own plans. The first few people leave and steadily the group dwindles. The bitterballen have been eaten and I pull Erik’s sleeve to ask where there is somewhere nice to eat around here. We Dutchesses, invited Mark to have dinner with us! We feel a little proud to be leaving with Mark in our wake to find somewhere to eat. The restaurant we aimed for is sadly full and we continue to chat while we are walking when we spot a steakhouse.
No problem for Mark, he really likes it and I can honestly say that I love it too. Maybe not terribly “lady-like” as my Dad used to say to me, but I ignore his voice in my head and decide to seriously enjoy this evening with these incredible companions. Mark turns out to be an enthusiastic talker and we talk about many things but mainly about the water. Rowing or sailing, I don’t mind. At the end of the evening we say our goodbyes and I take Melanie back to Lelystad. I drive home satisfied. What a fantastic day, I am still in a bubble as I arrive home at 24:00.
Loves,
Iris
Debido a los buenos resultados conseguidos por el equipo DAF y Mark Slats, el remo en océano parece estar ganando popularidad en los Países Bajos. Hay mucho interés de los remeros en barca de jabega y el KNRB (Royal Dutch Rowing Board) está también poniendo atención. Ahora que hemos empezado a trabajar para conseguir nuestro sueño, nos han invitado a conocer a un grupo de personas comprometidas con el remo de océano.
De camino a Haarlem
Es sábado por la mañana y acabo de volver de mi entrenamiento en la barca de jabega, empapada muerta de frio. Tengo exactamente 45 minutos: Ducha rápida y con el sándwich en la mano salgo de camino a Lelystad para recoger a Melanie. Juntos conducimos a Haarlem. En el camino a la ciudad comprobamos nuestras habilidades de navegación a contrarreloj. Mientras Eva ha llegado. Encontramos aparcamiento en un parking lleno. Hace muchísimo viento, tanto que la puerta del coche casi se vuela y el coche también da sacudidas por la ventolera.
La reunión
Bajamos volando las escaleras y vamos corriendo a la reunión. El bar “hello I’m local” está a 5 minutos a pie. Entramos, inmediatamente sentimos calor, que nos da la bienvenida y nos acoge tras el desaparadable viento. Nos saludan amablemente y vemos a nuestro grupo ya sentado. Todos en un círculo alrededor de una estufa. La reunión ya ha empezado. Nos hemos perdido el principio. Nos hacen un hueco en el círculo y saludo con un gesto a algunas caras familiares. También veo a Eva con un cuaderno en su mano en el que escribe notas velozmente. Me siento al lado de Ron quien ha reunido al grupo. Él se encarga de que la reunión vaya bien. El equipo “The Dutch Atlantic Four” está presentado por 3 personas y Mark Slats también está allí para responder a nuestras preguntas. Ellos ya han conquistado el océano.
Nos cuentas bellas historias sobre su aventura y sus ojos se iluminian al revivirlas. Muy inspirador, muchos consejos para recordar. Para terminar Ron les da la palabra a Mark y Koen. Los tres están comprometidos con el desarrollo y la construcción de la nueva generación de barcos oceánicos.
Cena con Mark
Después de la reunión tenemos tiempo para charlar y tomar unas copas. Todo el mundo está entusiasmado con sus planes. Los primeros se marchan y poco a poco el grupo se hace más pequeño. Ya no quedan “bitterballen” (croquetas holandesas) y yo le tiro de la manga a Eric para preguntarle donde hay un sitio por aquí para comer. Nosotras las “Dutchesses” le hemos invitado a Mark a cenar con nosotras. Nos sentimos orgullosas de salir del brazo con Mark. El restaurante donde querríamos ir está lleno y continuamos charlando hasta encontrar un asador.
Ningún problema para Mark, le encanta y en realidad a mí también. Quizás no es un restaurante para comportarse de manera femenina, muy “lady like” como mi padre solía decirme, pero ignoro su voz en mi cabeza y decido disfrutar completamente de esta noche con estos increíbles compañeros. Mark resulta ser un gran conversador
y hablamos de muchas cosas, sobre todo del mar. Remar, navegar, lo que sea, no importa. Al final de la noche nos despedimos y llevo a Melanie de vuelta a Lelystad. Yo vuelvo a casa muy satisfecha. ¡Qué día tan increíble! Todavia estoy en una nube cuando llego a casa pasada la media noche.
Un beso,
Iris